انتخاب استراتژی برای رسیدن به توسعه پایدار نراق

هر کشوری و یا در مقیاس کوچکتر  شهری برای رسیدن به توسعه پایدار باید دارای یک برنامه کوتاه مدت ، میان مدت و بلند مدت باشد .

منطق علم برنامه ریزی  حکم می کند برنامه  ای که برای شهر ها تنظیم می گردد با سیاست های کلان کشور هماهنگ  و به قولی مچ باشد. برای مثال می توان گفت اگر سیاست دولت تبدیل کردن کشاورزی سنتی به کشاورزی صنعتی است ما نمی توانیم برنامه ای در خصوص توسعه کشاورزی سنتی ارائه دهیم چراکه این هدف با سیاست های کلان  بخش کشاورزی  مغایرت دارد .

اصطلاحا در این خصوص عنوان می شود که الزاما  برنامه های  فرو دست باید با طرح ها و برنامه های فرا دست خود هماهنگی لازم را داشته باشد .

برای نوشتن  هر برنامه ای  نیاز به استراتژی و تاکتیک است .

استراتژی در واقع  هدف کلی برنامه است  و تاکتیک روشی است که ما را به اهداف  تعیین شده در برنامه نزدیک می کند .

  سان تزو : نویسنده کتاب هنر جنگ(( متولد543 قبل از میلاد – مرگ 496 قبل از میلاد)) در این خصوص می گوید

((استراتژی بدون تاکتیک دورترین راه برای رسیدن به مقصد است و تاکتیک‌های بدون استراتژی، غوغاهای پیش از هزیمتند.))

 برای رسیدن به توسعه پایدار شهر نراق ابتدا باید استراتژی مشخص گردد .در علم مدیریت  دو نوع استراتژی متصور است

1 - استراتژی رقابتی

2 - استراتژی غیر رقابتی

در استراتژی رقبابتی ما باید با 1100 شهر در ایران رقابت کنیم . چون همه آنها هم  نوعی به دنبال توسعه خود هستند وباید قبول کنیم که آنها هم  مانند ما ساکت نخواهند نشست  تا منابع  ایجاد توسعه  پایدار بخصوص سرمایه های انسانی صرفا به دست ما برسد .

اما  تعیین استراتژی غیر رقابتی  باعث می گردد رقیبان ما تعدادشان کاهش پیدا کند و این امکان فراهم شود که ما زودتر به اهداف تعین شده در برنامه برسیم . سوال اساسی این است که آیا ما می توانیم بر اساس وضع موجود  برای شهر یک استعداد غیر رقابتی  دست و پا کنیم تا تعداد رقیبان ما کاهش پیدا کنند ؟

برای رسیدن به پاسخ این سوال استعداد های موجود  شهر را در چهار بخش  کلی زیر رصد می کنیم.  شما می توانید این توانمندی ها را با دو  استراتژی رقابتی وغیر رقابتی ارزیابی کنید .  

1 – کشاورزی و دامداری

2 – صنعت و معدن

3 – آموزش عالی ( شامل  دانشگاه و حوزه )

4– صنعت گردشگری (در زمینه تاریخی ، طبیعی ، فرهنگی )

برای فهم بیشتر این مطلب و مقایسه آن با دو استراتژی رقابتی و غیر رقابتی  آموزش عالی را مثال می زنیم . 20 سال است از عمر دانشگاه آزاد اسلامی واحد نراق  گذشته است . ابتدا این واحد یک واحد غیر رقابتی بود . بخصوص در رشته حقوق  ولی الان حتی دررقابت با واحد جاسب هم دچار مشکل شده است چه برسد به اینکه بخواهد با واحد های بزرگتری در کشور رقابت کند . این موضوع نشان می دهد که فعلا در بخش آموزش عالی چه دانشگاه و چه حوزه علمیه  ما در شهر نراق امکان و فرصت غیر رقابتی نداریم . یعنی دانشگاه نراق امتیاز خاصی ندارد که دانشجو تمایل داشته باشد نراق را به عنوان شهر مقصد تحصیل خود انتخاب کند . اگر اجبار  بر داشته شود بعید می دانم کسی راضی شود در این واحد تحصیل کند !

خوب است بدانید 180 سال پیش در شهر نراق در بخش حوزه علمیه یک امکان غیر رقابتی وجود داشته است . امکانی که  باعث شد مرحوم  شیخ مرتضی انصاری ( ره) بعد از اتمام درسش در نجف به ایران آمده و در تمام ایران هیچ کجا جز نراق و کاشان را برای اقامت چهار ساله انتخاب نکند چرا ؟چون شخصیت بزرگی همچون ملا احمد نراقی در صدر حوزه علمیه نراق و کاشان قرار داشته است .

این یعنی یک امکان و فرصت غیر رقابتی  

واقعیت تلخ این است که ما فعلا در شهر نراق در بخش کشاورزی ، دامداری ، صنعت و معدن و آموزش عالی  هیچ امکان غیر رقابتی نداریم .   برای مثال شهر نیم ور در بخش معدن یک فرصت غیر رقابتی با دیگر شهر های کشور دارد یا اینکه دلیجان در بخش صنعت بخصوص صنعت عایق های رطوبتی  یک  فرصت  غیر رقابتی دارد . شهر محلات در بخش کشاورزی گل وگیاه در بین شهرهای کشور از یک سرمایه  غیر رقابتی برخوردار است .

 با این اوصاف به نتیجه  خواهیم رسید که شهر نراق صرفا  در استعداد های  گردشگری   با دیگر شهر های کشور از  یک فرصت غیر رقابتی  برخوردار است .

در بخش تاریخی  جزو 20 شهر اول  تاریخی کشور است که دارای بافت تاریخی  نسبتا سالمی می باشد و جزو شش شهر کشور است که شورای عالی شهر سازی و معماری لزوم تهیه طرح ویژه برای آنها را مصوب نموده است .

در بخش طبیعی ویژگی های نراق در کل کشور بخصوص با داشتن غار چالنخجیر منحصر به فرد و نمونه  است .

در بخش فرهنگی هم با داشتن علمای مطرحی چون فاضلین نراقی نگین استان مرکزی محسوب می گردد.

امتیازات ملی و فراملی  فوق  مشخص می کند که  هیچ  نیازی نیست شهر نراق  با 1100 شهر به رقابت بپردازد بلکه می تواند در بخش صنعت گردشگری حد اکثر با 50  شهر کشوررقابت کند.  

در برنامه پنج ساله اول قراربود نراق به یک منطقه نمونه  گردشگری استانی تبدیل گردد . درحال حاضر هدف این برنامه محقق گردیده است.این برنامه در فاصله زمانی بین سالهای 1384 تا  1389 در دستورکار بود .

در برنامه میان مدت که از سال 1390 تا 1400 طراحی و برنامه ریزی شده است نراق قراراست به یک منطقه نمونه گردشگری بین المللی تبدیل شود . درسفردوم ریاست محترم جمهورشهرتاریخی نراق به عنوان یک منطقه نمونه گردشگری بین المللی از هیات محترم دولت مصوبه گرفت این یعنی اینکه سیاست های فرو دست با سیاست های فرا دست و ملی هماهنگی لازم را دارد .

حال از شما کاربران محترم تقاضا دارم پیرامون مطالب  فوق نظر خودرا اعلام فرمایید .