اگر در خانه کس است همین یک مطلب بس است !!!

چون قرار است در این وبلاگ به مباحث مربوط به توسعه پایدار شهری بپردازیم لازم دیدم اکنون که در آستانه ثبت نام دوره چهارم شوراها هستیم نقش و جایگاه اعضای شوراهای اسلامی را به عنوان یکی از ارکان اصلی مدیریت شهری نقد و بررسی نموده و در نهایت توصیه‌هایی هم من باب تذکر و رفع تکلیف شرعی داشته باشیم .
روح حاکم بر قانون نظام جمهوری اسلامی و سیاست کلان کشور واگذاری حکومت‌های محلی به دست خود مردم است و به همین دلیل در قانون اساسی کشور ظرفیت شوراهای اسلامی شهر و روستا دیده شده تا مردم هر شهر و روستا در ساخت و مدیریت محل سکونت خود نقش سازنده داشته باشند .در ادبیات سیاسی به این کار می‌گویند تمرکز زدایی از حکومت مرکزی .
هر چند که از اجرای قانون شوراها بیش از 14 سال در کشور بعد از انقلاب نگذشته و مشکلاتی بر سر راه شوراها وجود داشته و دارد ولی نکات مثبت این قانون قابل مقایسه با نواقص و کمبود های آن نیست .
اعتقاد بنده این است که توسعه پایدار توسعه ای است که درون زا باشد یعنی اینکه به دست مردمان همان شهر و بلاد رقم بخورد نه اینکه از بیرون به آن دیکته شود . قران هم در آیه 11 سوره رعد این نکته را یاد آور شده است ، آنجایی که خداوند متعال می‌فرماید :(( همانا خداوند تغییر نمی‌دهد سرنوشت قومی را تا آنان حال خود را تغییر دهند ))

جای تأسف دارد از اینکه مشاهده می‌شود بعضاً مردم در انتخاب اعضای شورا های اسلامی شهر و روستای محل سکونت خود دقت و توجه لازم را نمی‌کنند و آرای خود را به خاطر روابط قومی ، قبیله ای ، فامیلی ، حزبی ، صنفی و ..... به صندوق‌های رای می‌ریزند و بعد انتظار دارند دستی از غیب شهر و روستای آن‌ها را آباد و به سوی توسعه پایدار سوق دهد .
تمامی رای دهندگان باید بدانند که اصحاب سه ضلع مثلث زر و زو و تزویر برای تک تک  آرای آن‌ها سال‌ها است نقشه کشیده‌اند ، کافی است کمی غفلت کنند تا برگ رای آن‌ها را در جهت حفظ و تثبیت منافع خود مصادره نمایند .
جامعه ای می‌تواند راه تعالی را طی کند که آگاه باشد، آگاه به اینکه دارد سرنوشت اداره شهر یا روستای خود را برای چهار سال به دست چه افرادی می‌سپارد . یکی ازمهمترین ارکان توسعه پایدار انتخاب افراد معقول و موجه برای شورای های اسلامی شهر و روستا است . افرادی متعهد و متخصص . هیچ‌کدام از این دو واژه بر یکدیگر  تقدم و تا خری ندارند . به قول شهید چمران انسان متعهدی که تخصص ندارد و قبول مسئولیت می‌کند باید در تعهدش هم شک کرد .
برادر یا خواهر محترم لازم است بدانیم کسی که قرار است با برگ رای من و تو چهار سال آتی پشت کرسی شورا قرار گیرد باید چه ویژگی‌های مثبتی داشته و چه نکات منفی را نداشته باشد. دقیقه مانند همان فرمایش مقام معظم رهبری در مشهد که فرمودند: رئیس جمهور آینده باید محاسن تمامی رئیس جمهور های گذشته را داشته باشد منهای معایب آن‌ها . بنده به سهم خود با نوشتن این مطلب خواستم کمکی به توسعه پایدار شهرم کرده باشم و اعتقاد دارم که اگر در خانه کس است همین یک مطلب بس است .
به نظر بنده کسی که قرار است برگ رای من و تو خرج او بشود باید ویژگی‌های زیر را داشته باشد .
1  -داشتن معلومات و تجربه. از این جهت کلمه سواد یا تحصیلات را استفاده نکردم به خاطر اینکه سواد و تحصیلات را با مدرک دانشگاهی می‌سنجند ولی معلومات فراتر از سواد دانشگاهی است . معلومات و تجربه دو بال هستند برای پرواز، بدون هر کدام از آن‌ها فرد نمی‌تواند در هر کاری موفق باشد .
-2 داشتن کار نامه ای موفق در گذشته. بعضاً افرادی مدعی هستند که ما گلیم شما را از آب بیرون می‌کشیم ولی وقتی خوب نگاه می‌کنیم می‌بینیم گلیم خودشان سالها ته  آب مانده است

 .-3  شناخت و تحلیل دقیق وضع موجود شهر یا روستا ( توانمندی‌ها و نقاط ضعف )
-4  داشتن برنامه عملی و منطقی برای تبدیل تهدیدها به فرصت و استفاده از ظرفیت‌های موجود
5  -داشتن روحیه پشتکار ، صبر و تحمل بالا ، معتقد به کار گروهی ، اعتقاد به جوان گرایی ، داشتن روحیه ریسک پذیری بالا
6  -شجاع در بیان حقایق ، صراحت در لهجه ،صداقت ، داشتن روحیه گذشت از منافع شخصی به نفع منافع عمومی
7  -داشتن روحیه عدالت طلبانه ، بینش و تفکر عمیق ، آگاهی به علوم روز ، داشتن تحلیل منطقی از شرایط عمومی کشور
-8  و اما مهم‌ترین ویژگی یک کاندید شورای اسلامی شهر و روستا باید داشتن تقوا باشد . ترس از خدا ، معاد ، روز قیامت ، حساب و کتاب و .... که خودتان بهتر از من می‌دانید .
اما به چه کسانی نباید اجازه دهیم با اعتبار برگ رای من و تو دستش به کرسی شورای شهر برسد .
- 1 به کسانی که قبل از توکل به خدا در هر کاری به مسئولین و مردم توکل می‌کنند
     - 2 به کسانی که بعد از رسیدن به قدرت به دنبال منافع حزبی ، گروهی ، فامیلی و..... هستند نه منافع شهر و روستا
3  -  به کسانی که اگر رشوه یا پیشنهاد خوبی دریافت کنند منافع عمومی شهر را فدای منفعت افراد یا گروه های خاص می‌کنند و عادت دارند به خوردن مال حرام و مانند کبک سرشان را می‌کنند زیر برف
-4  به کسانی که در مقابل مسئولین و مقامات مافوق همچون موش و عبد ذلیل  و  در مقابل مردم و زیر دستان همچون شیر ژیان هستند
- 5  به کسانی که برای مدیران شهری و روستایی شرط تعیین می‌کنند که باید منافع ما را تا مین کنی وگرنه طومارت را در هم می‌پیچیم هر چند که برای مجموعه مفید هم باشی .
 - 6 به کسانی که گرفتن حق الجلسات برایشان مهم‌تر از انجام امورات شهر و روستا است و اگر آن را دیر دریافت کنند در کارهای شهر یا روستا اخلال ایجاد می‌کنند.
 -7 به کسانی که از ظرفیت قانون شوراها صرفاً شورای شهرداری یا دهیاری بودن را یاد گرفته‌اند
 8 -  به کسانی که شورا را بهانه می‌کنند برای گرفتن مجوز های آنچنانی، پایان کار، تغییر کاربری، تفکیک املاک، رفع مشکلات کمیسیون ماده صد و 77 قانون شهرداری‌ها و هزاران سوء استفاده دیگر برای اقوام، بستگان، آشنایان و ...
9  - به کسانی که فرصت‌های شغلی شهر را ابتدا رزرو می‌کنند برای نور چشمی‌ های خود .

10 - به کسانی که فرصت خدمت در شورا را بهانه می‌کنند برای کار چاق کنی افراد خاص و از بین بردن حقوق بیت‌المال عمومی شهر.

11- به کسانی که آمده‌اند منافع سازمانی که در آن کار می‌کنند یا کسانی که با پول و امکانات آن‌ها کرسی شورا را تصاحب کرده‌اند را تأمین کنند نه منافع عمومی شهر و شهروندان را.

12- به کسانی که ظاهر آراسته‌اند به تقوا ولی در باطن حتی به خدا هم ایمان ندارند چه برسد به قبر و قیامت و معاد.

13_ به کسانی که گند نفاقشان را با عطر و ادکلن تیر وز آمریکایی می‌پوشانند جهت رو نشدن دستان پلیدشان برای خلق الله.

14- به کسانی که کراهت بردن آبرو و حیثیت یک مؤمن برایشان خیلی کمتر از کراهت کشتن یک حیوان موذی است.

15- به کسانی که انتظار دارند همه در حد عقل و شعور آن‌ها بفهمند نه بیشتر.

16 – به کسانی که با رای مردم قدرت را به دست می‌گیرند ولی بعد از محکم شدن جای پایشان می‌گویند مردم نمی‌فهمند!

17 – به کسانی که دارای تعصبات جنسیتی، گروهی و ... هستند و بخش اعظمی از مردم شهر و روستا را داخل آدم حساب نمی‌کنند.

18 - به کسانی که بوی کپک مغزشان از فرسنگ‌ها به مشام می‌رسد چون معلوماتشان را به روز نمی‌کنند و زمان به رسم قانون طبیعت آن‌ها را در نوردیده است.

 19_ به کسانی که فرصت شوراها را نردبان ترقی خود قلمداد می‌کنند نه مجالی برای خدمت به مردم.

20 – و اما آخر به کسانی که هیچ اعتقاد و روحیه ای برای کار جمعی و شورایی نداشته و ندارند و آیه و امر هم شورا بینهم را لقلقه زبانشان کرده‌اند تا اموراتش بگذرد.

موفق و موید باشید.

فروردین 92